SECESJA!

Przybita do drzwi budynków administracji publicznej karta. Ludzie wyszli na ulice. Ruch separatystyczny znany jako Wolna Precelhkandy wykorzystując osłabienie aparatu administracyjnego postanowili działać. Zbrojne bandy wyszyły na ulice, zajmując budynki poczty, burmistrza i rozbrajając posterunki policji! Na ulicach anarchia i słychać strzały, liczne podpalenia i włamania! Dopust boży!



P.S
Rozruszajmy trochę forum!

Sanguinius

Ciekawe... Ciekawe... Ciekawie co stanie się dalej... Co z tego wyniknie... :)

/-/ Friedrich III. Großherzog von Baden
Poseł Nadzwyczajny i Pełnomocny JCM

Z nocy z 2 na 3 w stolicy Królestwa Lumerii odbywały się iście apokaliptyczne sceny. Trupy zabitych leżące na ulicach, pożary domów i budynków użyteczności publicznej. Secesjoniści jednak szybko zaczęli działać i chaotyczny motłoch organizować, gasząc i wyłapując coraz to zuchwalszych i butniejszych przedstawicieli motłochu. ’Nowe władz’ jednak nie przejmowały się normami, które obowiązywały w cywilizowanych krajach i wyłapanych oprychów raz dwa rozstrzeliwano lub wieszano - jako przykład. Koło godziny 4:20 zaczęto dogaszać ostatnie pożary i szczelnie izolować miasto. Nikt pod karą śmierci nie mógł opuścić ani przybyć do miasta.

O godzinie 8:30 na głównym rynku miasta do zebranych secesjonistów, mieszkańców miasta wyszedł młody mężczyzna - który jak się okazało był przywódcą rozruchów miasta.

Roland Baqutie - przywódca secesjonistów.

Tłum ochoczo przyjął nowa deklarację.
Koło godziny 13 zbrojne ramie secesjonistów uderzyło na pałac. Gdzie rojaliści i pozostali wierni przysiędze żołnierze wraz z gwardią i strażą pałacową utrzymują pałac aby ten nie dostał się w ręce powstańców.

Sanguinius

W związku z wybuchem rebelii i krwawymi wydarzeniami jakie miały miejsce w mieście, członkowie Rady Ocalenia Lumerii zostali ewakuowani do Szarej Przystani. Akcję tą osłaniał Doborowy Regiment Grenadierów. Żołnierze osłaniali też gmach parlamentu, ale rankiem po dwugodzinnej wymianie ognia z buntownikami podjęto decyzję o wycofaniu się w kierunku koszar III Brygady Piechoty i mostu kolejowego.



Około południa część żołnierzy III brygady przyłączyła się do rebeliantów. Dowództwo i pozostała część brygady by nie dopuścić do przejęcia składów broni i amunicji zaminowała magazyny. Godzinę później podczas próby ich przejęcia, wysadziła je i wycofała się na południe od miasta. Tymczasem grenadierzy eskortując członków ROL pod wieczór dotarli bezpiecznie do Szarej Przystani.

ppłk Bruno wicehrabia Petrowicz Catalan
Pan na Vinbergu
Dowódca 1 Brygady Kawalerii Pancernej
Poseł Kortezów III i VII Kadencji

Wieczór spowodował, że w mieście zapanował względny spokój. Brawurowa akcja sił pozostających lojalnych legalnej władzy spowodowała nie lada zamieszanie w szeregach secesjonistów. Utrata składów i magazynów mocno uderzyła w logistykę buntowników blokując możliwość dozbrojenia się i uzupełnienia braków w amunicyjnych. Ucieczka dygnitarzy również pokrzyżowała mocno plany rebeliantów, spowodowało to zaciśnięcie się kordonu pilnującego dróg wyjazdowych miasta.

O godzinie 16:00 rozpoczęto demontaż torów, które mogłyby spowodować siłą rządowych szybki przerzut wojsk w kierunku miasta.

Około 18:45 rozpoczęto kolejny, potężny i zmasowany atak na pałac królewski - walki trwają do tej pory, a siły ochraniające siedzibę króla wycofują się w głąb niego i bronią z zażartością każdego jego milimetra, kawałka ofiarnie wypełniając swą służbę.
O godzinie 20:00 pałac pada. Z jego okien zwisają flagi. Słychać wśród tłumu okrzyki radości.

O 21:15 z okna balkonowego wychodzącego na dziedziniec pałacu pojawił się przywódca secesjonistów. Ruchem ręki uciszył zebrany tłum.

Sanguinius